ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း မူးယစ္ေဆး၀ါးႏွင့္ AIDS ေရာဂါျပန္႔ပြားမႈ

VOA ----- 22/ 4/ 2009

မူးယစ္ဆး၀ါး သုံးစြဲသူေတြကုိ ရာဇာ၀တ္မႈ က်ဴးလြန္သူေတြ အေနနဲ႔ မဆက္ဆံဘဲ လူနာအေနနဲ႔ ဆက္ဆံ ႏုိင္ေရးအတြက္ မိမိတုိ႔ရဲ့ မူးယစ္ေဆး၀ါး ဥပေဒေတြကုိ ျပန္လည္ သုံးသပ္ၾကဖုိ႔ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ က်င္းပေနတဲ့ ကုလသမဂၢ HIV/ AIDS ညီလာခံမွာ ကုလသမဂၢမွ အာရွႏုိင္ငံ အစုိးရေတြကုိ ဖိအားေပး လုိက္ပါတယ္။

အာရွတလႊားမွာ AIDS Virus ရွိေနသူေတြ ၅ သန္းေလာက္ ရွိၾကပါတယ္။ အေရွ႔႔ေတာင္အာရွမွာ လတ္တေလာ Virus ရွိေနတာက ေဒသအတြင္းမွာ အျမင့္မားဆုံးပါ။ ေအအုိင္ဒီအက္ ျပန္႔ပြားေနတာကုိ ေလွ်ာ့ခ်ႏုိင္ဖုိ႔ ဥပေဒ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္လုိ႔ အာရွတလႊားမွာ အာရွ/ ပစိဖိတ္ေဒသဆုိင္ရာ ယူအင္န္အိတ္ ၫြန္းၾကားေရးမွဴး ဘားဆားရားရုိးက ေျပာဆုိသြားပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ မူးယစ္ေဆးထုိး သုံးစြဲသူေတြ အၾကား ျဖစ္ပြားေနတာေတြ အတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။

“ မူးယစ္ေဆး၀ါး ဥပေဒေတြကုိ ျပန္ၾကည့္ဖုိ႔ လုိအပ္တဲ့ကိစၥ ရွိေနပါတယ္။ အဲဒီဥပေဒေတြက ႏွစ္ေပါင္း ၃၀/ ၄၀/ ၅၀ ၾကာေအာင္ သက္တမ္းရွည္ေအာင္ ရွိေနပါတယ္။ သမရုိးက် ခ်ဥ္းကပ္ပုံအတုိင္း ခ်ဥ္းကပ္ေနၾကၿပီး မူးယစ္ေဆး ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္မႈနဲ႔ မူးယစ္ေဆး၀ါး သုံးစြဲသူအၾကား ဥပေဒအရ ခြဲျခားတာမရွိဘဲ တတန္းတစားထဲ အတူတူ သေဘာထား ၾကပါတယ္။ မူးယစ္ေဆး သုံးစြဲသူေတြကုိ အျမင္သစ္နဲ႔ ၾကည့္ရမဲ့အခ်ိန္ ေရာက္ေနပါၿပီ။ မူးယစ္ေဆး၀ါး သုံးစြဲသူေတြဟာ ရာဇ၀တ္မႈ က်ဴးလြန္သူေတြ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ ကုသမႈ ေပးရမဲ့သူေတြ၊ လူနာေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။”

ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေတာ့ မူးယစ္ေဆး၀ါး ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္သူနဲ႔ မူးယစ္ေဆး၀ါး သုံးစြဲသူေတြအၾကား ဥပေဒေၾကာင္းအရ ခြဲျခားၾကည့္ျမင္ ထားေပမဲ့ သုံးစြဲသူေတြကုိ ဥပေဒ အေၾကာင္းအရ အေရးယူခဲ့တယ္လုိ႔ အာရွလူ႔အခြင့္အေရး ေကာင္မရွင္မွ ျမန္မာေရွ႔ေန ဦးမင္းလြင္ဦးက အခုလုိေျပာပါတယ္။

“ မူးယစ္ေဆး၀ါးကုိ သုံးစြဲတဲ့ သူေတြကုိ အရင္တုန္းက (၁၄/က) ဆုိတဲ့ ဥပေဒနဲ႔ အေရးယူတယ္။ ေနာက္ၿပီး မူးယစ္ေဆး၀ါး ေရာင္း၀ယ္သူေတြနဲ႔ မူးယစ္ေဆး၀ါးကုိ ျဖန္႔ျဖဴးတဲ့သူဆုိ၍ သီးသန္႔ရွိပါတယ္။ အဲႏွစ္ခုကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ ဒါကေတာ့ အရင္က ဥပေဒေပါ့ေလ။ ေနာက္ပုိင္းမွာက်ေတာ့ မူးယစ္ေဆးနဲ႔ စိတ္ကုိ ေျပာင္းလဲေစတတ္ေသာ ေဆး၀ါးမ်ား ဥပေဒ ဆုိၿပီးေတာ့ ျပန္ေျပာင္းလုိက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ အဲလုိမ်ဳိးေတာ့ မတူေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ပုဒ္မဘဲ ကြဲသြားတာပါ။ က်န္တဲ့အရာက အတူတူဘဲ ျဖစ္တယ္။”

အင္ဒုိနီးရွား၊ ပါကစၥတန္ႏွင့္ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံေတြမွာ AIDS ျဖစ္ပြားတာက မၾကာမီ ႏွစ္မ်ားအတြင္း ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ႀကီးတက္လာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကေမၻာဒီးယား၊ ျမန္မာနဲ႔ ထုိင္းႏုိင္ငံ ေတြမွာေတာ့ AIDS ျပန္႔ႏွံ႔တာက က်သြားပါတယ္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိင္ရာ UNHCR အစီရင္ခံစာကုိ ကုိးကားၿပီး အစုိးရမဟုတ္တဲ့ ေစတနာ့၀န္ထမ္း အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ စီမံခန္႔ခြဲမႈဆုိင္ရာ အတုိင္ပင္ခံ ေဒါက္တာ စင္တီသီဦးက ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ့ အေျခအေနကုိ အခုလုိ ေျပာျပပါတယ္။

“ HIV ျဖစ္ႏႈန္းက ျမန္မာျပည္မွာ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္တုန္းက ၀. ၉၄ ရာခုိင္ႏႈန္း ရွိေပမဲ့လည္း တျဖည္းျဖည္နဲ႔ က်ဆင္းလာတာ ၂၀၀၇ ခုေရာက္ေတာ့ ၀.၇ ရာခုိင္ႏႈန္းဘဲ ရွိေတာ့တယ္။”

တရုတ္ႏုိင္ငံမွာေတာ့ HIV ပုိးရွိသူ အေရအတြက္ရဲ့ တ၀က္ေလာက္ဟာ ေဆးထုိးသုံးရာက Virus ကူးဆက္ၾကတာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ ၾကပါတယ္။ မေလးရွား၊ ဗီယက္နမ္မွာေတာ့ ေဆးထုိးလုိ႔ေရာ၊ လိင္ဆက္ဆံရာမွာ အကာအကြယ္ မယူထားလုိ႔ပါ ကူးစက္ၾကတာပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေတာ့ ေစာေစာပိုင္းက မူးယစ္ေဆးထုိး သုံးစြဲသူေတြေၾကာင့္ ကူးစက္တာ မ်ားခဲ့ေပမဲ့ အခုအခါမွာ လိင္ဆက္ဆံရာက ကူးဆက္တာက ပုိမ်ားလာေနတယ္လုိ႔ ေဒါက္ေတာ စင္တီသီဦးက ေျပာဆုိပါတယ္။

ကုလသမဂၢမွ ေဘးအႏၱရာယ္ ေလွ်ာ့ခ်ေရး နည္းလမ္းေတြကုိ ေဇာ္ေအာ စည္းရုံးေနပါတယ္။ ေဆးထုိးလုိ႔ အႏၱရာယ္ေပးတာ။ ေျမစားထုံးလုိ ေဆးအစား ထုိးတာမ်ုဳိးေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဘးအႏၱရာယ္ ေလွ်ာ့ခ်ေရး နည္းလမ္းေတြ ေႏွးေကြး ေနတယ္လုိ႔ Gros က အခုလုိ ဆက္လက္ ေျပာျပပါတယ္။

“ေဘးအႏၱရာယ္ ေလွ်ာ့ခ်တဲ့ နည္းလမ္းေတြကုိ အေရးႀကီးတဲ့ နည္းလမ္းအျဖစ္ အသုံးမ်ားလာေအာင္ သုံးလာတဲ့အခ်ိန္မွာ HIV ေရာဂါကာကြယ္ေရးအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ မဟာဗ်ဴဟာ တရပ္အျဖစ္ သုံးရပါမယ္။ ဥပေဒျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ ႏုိင္ငံေရးအရ ဆႏၵျပင္းျပဖုိ႔လုိမယ္လုိ႔ Gros ကေျပာပါတယ္။ ေနာင္ (၅) ႏွစ္အတြင္း AIDS ကူးစက္မႈ အျဖစ္ကုိ ထက္၀က္အထိ ေလွ်ာ့ခ်မဲ့ မဟာဗ်ဴဟာေတြလည္း လုိအပ္ပါတယ္လုိ႔ သူက ေျပာပါတယ္။

ဒါကေတာ့ ဦးတင္ေမာင္သန္းက ျမန္မာႏုိင္ငံအပါအ၀င္ အာရွေဒသ အတြင္းက HIV/AIDS ကူးစက္ျပန္႔ပြားမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စုံစမ္း တင္ျပခဲ့ပါတယ္။