ဂြ်န္လ ၂ရက္၊ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ေနအိမ္ အတြင္းသို႔ က်ဴးေက်ာ္ ၀င္ေရာက္ လာသူအား သက္ဆိုင္ရာသို႔ သတင္းေပးပို႔ရန္ ပ်က္ကြက္ခဲ့သည့္ အတြက္၊ အမွန္တရားကို ဖုံးကြယ္ ခဲ့သည့္အတြက္ အေရးယူ ခဲ့ရေၾကာင္းႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျပည္တြင္းေရးသာ ျဖစ္သည့္အတြက္ ႏိုင္ငံတကာမွ ၀င္မစြက္သင့္ေၾကာင္း ဒုတိယကာကြယ္ ေရး၀န္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအးျမင့္က စကၤာပူႏိုင္ငံတြင္ က်င္းပသည့္ ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးမ်ား၏ အစည္းအေ၀းတြင္ ေျပာဆိုခဲ့သည္။တနည္းအားျဖင့္ငါတို႔ ႏိုင္ငံထဲမွာ ငါတို႔လုပ္ခ်င္တာ လုပ္မယ္။ မဆိုင္သူေတြ ၀င္မရႈပ္နဲ႔ဟု ႏိုင္ငံတကာကို ခပ္ရိုင္းရိုင္း တံု႔ျပန္ ေျပာဆို လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ တခ်ိန္တည္း မွာပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း တရားဥပေဒ စိုးမိုးမႈမရွိ၊ လြတ္လပ္သည့္ တရား စီရင္ေရး ဆိုတာ မရွိေၾကာင္းကိုလဲ ႏိုင္ငံတကာက ပိုမိုသိရလာေအာင္ အတိအလင္း ထုတ္ေဖၚ ေျပာဆိုရာ ေရာက္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေပၚ တရား စြဲဆိုထားသည့္ ကိစၥသည္ တရားဥပေဒႏွင့္ ညီညြတ္မႈရွိ၊ မရွိ ႏိုင္ငံတကာက သံသယျဖင့္ ေစာင့္ၾကည့္ ေနခ်ိန္တြင္ ေဒသအတြင္း တည္ၿငိမ္ေရး ကိုပါထိခိုက္ ေစႏိုင္သည္ဟု ၿခိမ္းေျခာက္ လိုက္သည့္အတြက္ ယခုကဲ့သို႔ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ားက အျပင္းအထန္ ျပန္လည္တံု႔ျပန္ ေျပာဆိုမႈမ်ား ေပၚေပါက္ လာရျခင္း ျဖစ္သည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ ႏိုင္ငံေတာ္အား ေႏွာက္ယွက္ ဖ်က္ဆီးလိုသူမ်ား၏ ေဘးအႏၱရာယ္မွ ကာကြယ္သည့္ ဥပေဒပုဒ္မ ၂၂ အရ တရားစြဲဆို ထားျခင္းသည္ ဥပေဒႏွင့္ ညီညြတ္ျခင္း ရွိမရွိကို သံုးသပ္ရလွ်င္-
အဆိုပါ ဥပေဒပုဒ္မ ၉(င)တြင္ အေရးယူျခင္း ခံရသူအား တရားစြဲဆို ႏိုင္ေလာက္သည့္ အခ်က္အလက္ ျပည့္စံုလွ်င္ တရားစီရင္ေရး အဖြဲ႔သို႔ ခ်က္ခ်င္းပို႔ရမည္။
ဥပေဒ ျပဌာန္းခ်က္အရ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား မူလအေရးယူ ထားသည့့္ ကိစၥရပ္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အခ်က္အလက္ အေထာက္အထားမ်ား ခိုင္လံုစြာ တင္ျပႏိုင္လွ်င္ တရားစြဲဆိုရန္ တရားစီရင္ေရး အဖြဲ႔သို႔ ခ်က္ခ်င္း ပို႔ရမည္ဟု ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။ မူလ အေရးယူထားသည့္ ကိစၥမွာ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ေမလ ၃၀ ရက္ေန႔ ဒီပဲယင္း အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္မႈ ျဖစ္သည္။
(၁) အၾကမ္းဖက္ ရိုက္ႏွက္ခံရသူမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ သူမကို ေထာက္ခံ အားေပးသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ထိုအၾကမ္းဖက္မႈကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က စီမံေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္း မဟုတ္ အာဏာပိုင္မ်ားက စီစဥ္ ညြန္ၾကားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုအၾကမ္းဖက္ ခံရမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား တရားစြဲဆိုႏိုင္ရန္ အာဏာပိုင္မ်ားဖက္မွ အခ်က္အလက္ တင္ျပႏိုင္ျခင္းမရွိ။
ဒီပဲယင္း အျဖစ္အပ်က္ ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က စီမံဖန္တီးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု အေထာက္အထား အခ်က္အလက္ အျပည့္အစံု ရွာေဖြေတြ႔ရွိလွ်င္ တရားစီရင္ေရး အဖြဲ႔သို႔ ခ်က္ခ်င္း ပို႔ၿပီး တရားစြဲဆိုရန္ ျဖစ္သည္။
(၂) အေရးယူျခင္း ခံထားရသည့္ ကာလအတြင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ မည္သည့္ ဥပေဒကိုမွ် ခ်ိဳးေဖါက္ခဲ့ျခင္း မရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္ ျပဌာန္းထားသည့္ ဥပေဒအရ သတ္မွတ္ကာလ ျပည့္လ်င္ ျပန္လည္လႊတ္ ေပးရမည္ ျဖစ္သည္။
အဆိုပါပုဒ္မ ၉ (ဇ) တြင္ ဖမ္းဆီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္သူအား ျပန္လႊတ္ၿပီးေနာက္ မူလအေရးယူခဲ့သည့္ (ဒီပဲယင္း အၾကမ္းဖက္လုပ္ႀကံမႈ) ကိစၥရပ္အေပၚ အေျချပဳ၍ ဤဥပေဒအရ ထပ္မံဖမ္းဆီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္း မျပဳရဟု ျပဌာန္းထားသည့္ အတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ခၽြင္းခ်က္မရွိ ျပန္လည္လႊတ္ေပး ရမည္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ လႊတ္ေပးျခင္း မျပဳမီ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား အေၾကာင္းအရာ တခုခုျဖင့္ တရားစြဲဆိုထားမွသာ ဆက္လက္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ ထားႏိုင္မည္ ျဖစ္သည့္အတြက္ အာဏာပိုင္မ်ားက အကြက္ခ် စီမံေဆာင္ရြက္၍ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ပုဒ္မ ၂၂ ျဖင့္ တရားစြဲဆိုခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေပၚ ႏိုင္ငံေတာ္အား ေႏွာက္ယွက္ဖ်က္ဆီး သူမ်ား၏ ေဘးအႏၱရာယ္မွ ကာကြယ္သည့္ ဥပေဒပုဒ္မ ၁၀(ခ) ျဖင့္ ကန္႔သတ္ တားဆီးမိန္႔မ်ား ထုတ္ျပန္ထားျခင္းကို ျပန္လည္ရုပ္သိမ္းေၾကာင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ ရဲခ်ဳပ္ခင္ရီႏွင့္ သတင္းတပ္ဖြဲ႔မွဴး ရဲမွဴးခ်ဳပ္ ျမင့္သိန္းတို႔က အင္းစိန္ေထာင္အတြင္းရွိ ရိပ္သာတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ဖတ္ၾကား အသိေပးခဲ့သည္။ ကန္႔သတ္ တားဆီးထားသည့္ အခ်ိန္ကာလမွာလည္း ေနာက္ထပ္ ၆ လ ထပ္မံခ်ဳပ္ေႏွာင္ ထားႏိုင္ေၾကာင္းကို သံတမန္မ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံျခား သတင္းေထာက္မ်ားကို သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲျဖင့္ ရွင္းျပခဲ့သည္။ ေနာက္ထပ္ ၆ လ ထပ္မံ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားႏိုင္သည္ ဆိုသည့္အခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္၍-
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ကန္႔သတ္တားဆီးသည့္ အခ်ိန္ကာလ ေက်ာ္လြန္ေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း အစိုးရအဖြဲ႔သို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အက်ိဳးေဆာင္မ်ားက အႀကိမ္ႀကိမ္ အယူခံ တင္သြင္းခဲ့သည္။ အယူခံမႈကို လက္ခံ၍ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ေပး ၾကားနာခြင့္ ျပဳခဲ့ပါက အက်ိဳးေဆာင္ ဦးၾကည္၀င္းတို႔ဖက္မွ သတ္မွတ္ထားသည့္ကာလ သက္တမ္း ၅ ႏွစ္ ေက်ာ္လြန္ေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္းကို ဥပေဒႏွင့္အညီ တင္ျပမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်က္မ်ားကို ဗဟိုအဖြဲ႔ သို႔မဟုတ္ အစိုးရ အဖြဲ႔အေနျဖင့္ မျငင္းဆိုႏိုင္။ ထို႔ေၾကာင့္ အယူခံမႈကို လက္မခံပဲ ပယ္ခ်ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေအာက္ပါ အခ်က္မ်ားအရ ေတြ႔ရမည္ ျဖစ္သည္။
ဥပေဒပုဒ္မ ၁၀(ခ) အရ တားဆီးမႈ ျပဳလုပ္ရန္ လိုအပ္ျခင္းေၾကာင့္ ဗဟိုအဖြဲ႔၏ အခြင့္အာဏာျဖင့္ သူမ၏ ေနအိမ္မွာပင္ ၂၈-၁၁-၂၀၀၃ ရက္ေန႔မွ ၂၇-၁၁-၂၀၀၄ ရက္ေန႔ အထိ ကန္႔သတ္ တားဆီးျခင္းကို စတင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ဆက္လက္၍ ပုဒ္မ ၁၄ အရ အစိုးရအဖြဲ႔၏ ႀကိဳတင္ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ တႀကိမ္လွ်င္ တႏွစ္ထက္ မပိုဘဲ ေအာက္ပါအတိုင္း ဆက္လက္ တားဆီးခဲ့သည္ဟု သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲတြင္ ရဲမွဴးခ်ဳပ္ျမင့္သိန္း ကေျပာဆိုခဲ့သည္။
(က) ၂၈-၁၁-၂၀၀၄ မွ ၂၇-၁၁-၂၀၀၅ အထိပထမအၾကိမ္ (၁) ႏွစ္
(ခ) ၂၈-၁၁-၂၀၀၅ မွ ၂၇-၅-၂၀၀၆ ထိ ဒုတိယအၾကိမ္ (၆)လ
(ဂ) ၂၈-၅-၂၀၀၆ မွ ၂၇-၅-၂၀၀၇ ထိ တတိယအၾကိမ္ (၁) ႏွစ္
(ဃ) ၂၈-၅-၂၀၀၇ မွ ၂၇-၅-၂၀၀၈ ထိ စတုတၳအၾကိ္မ္ (၁) ႏွစ္
(င) ၂၈-၅-၂၀၀၈ မွ ၂၇-၅-၂၀၀၉ ထိ ပဥၥမအၾကိမ္ (၁) ႏွစ္
ဗဟိုအဖြဲ႔၏ အခြင့္အာဏာမွာ ပုဒ္မ ၁၀ (က) ပါ ျပဌာန္းခ်က္အရ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ႏိုင္သည့္ ကာလအပိုင္းအျခားမွာ တႀကိမ္လ်င္ ရက္ေပါင္း (၆၀) ျဖင့္ ရက္ေပါင္း (၁၈၀) အထိျဖစ္သည္။
ပုဒ္မ ၁၂တြင္ ဗဟိုအဖြဲ႔သည္ အေရးယူျခင္း ခံရသူအား ပုဒ္မ ၁၀၊ ပုဒ္မခြဲ (က)ပါ ကာလ အပိုင္းအျခားထက္ ေက်ာ္လြန္၍ ဆက္လက္ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားရန္ လိုအပ္ပါက ၀န္ႀကီးအဖြဲ႕၏ ႀကိဳတင္ခြင့္ ျပဳခ်က္ကို ရယူရမည္ဟု ျပဌာန္းထားသည္။
ဆိုလိုသည္မွာ ရက္ေပါင္း ၁၈၀ ထက္ ေက်ာ္လြန္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားလိုပါက ၀န္ႀကီးအဖြဲ႔၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ ေတာင္းခံရမည္ ျဖစ္သည္။
ပုဒ္မ ၁၄ တြင္ ၀န္ႀကီးအဖြဲ႔သည္ ဆက္လက္ဖမ္းဆီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္ရန္ျဖစ္ေစ၊ ဆက္လက္တားဆီးမႈ ျပဳလုပ္ရန္ျဖစ္ေစ ႀကိဳတင္ခြင့္ျပဳခ်က္ ေပးရာတြင္ တႀကိမ္လွ်င္ တႏွစ္ထက္ မပိုေစဘဲ စုစုေပါင္း (၅) ႏွစ္အထိ ခြင့္ျပဳႏိုင္သည္။
၀န္ႀကီးအဖြဲ႔၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ စတင္တားဆီးမိန္႔ ထုတ္ျပန္သည့္ ကာလသည္ ၂၈-၁၁-၂၀၀၃ မွစတင္ခဲ့ၿပီး ၂၇-၅-၂၀၀၉ အထိ တြက္လ်င္ စုစုေပါင္း တားဆီးမိန္႔ကာလမွာ ၅ ႏွစ္ ႏွင့္ ၆ လျဖစ္သည္ကို ေတြ႔ရမည္။
သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲတြင္ ဥပေဒပုဒ္မ ၁၀(ခ) အရ တားဆီးမႈ ျပဳလုပ္ရန္လိုအပ္ ျခင္းေၾကာင့္ ဗဟိုအဖြဲ႔၏ အခြင့္အာဏာျဖင့္ သူမ၏ ေနအိမ္မွာပင္ ၂၈-၁၁-၂၀၀၃ ရက္ေန႔မွ ၂၇-၁၁-၂၀၀၄ ရက္ေန႔အထိ ကန္႔သတ္ တားဆီးျခင္းကို စတင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္ဟု ေဖၚျပခဲ့ရာ ဗဟိုအဖြဲ႔တြင္ ထိုအခြင့္အာဏာ မရွိ၊ ၀န္ႀကီးအဖြဲ႔၏ ခြင့္ျပဳ ခ်က္ျဖင့္သာ ဆက္လက္ တားဆီးႏိုင္သည္ကို ပုဒ္မ ၁၂ ပါ ျပဌာန္းခ်က္အရ ေတြ႔ရမည္ျဖစ္သည္။ အမ်ားျပည္သူ ထင္ေယာင္ထင္မွား ျဖစ္ေစရန္ႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာကို လွည့္စားရန္ ဥပေဒကို လက္တလံုးျခားျဖင့္ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုခဲ့သည္ကို ေတြ႔ရမည္ ျဖစ္သည္။
သတ္မွတ္ကာလ ၅ ႏွစ္ေက်ာ္လြန္ၿပီး ျဖစ္သည့္အတြက္ ဆက္လက္တားဆီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထား ျခင္းသည္ မတရား တားဆီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားမႈ ျဖစ္ေၾကာင္းကို ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ လက္ေအာက္ရွိ ဥပေဒမဲ့ ဖမ္းဆီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားျခင္းဆိုင္ရာ အလုပ္အဖြဲ႔က ထုတ္ျပန္ ေၾကညာထားၿပီး ျဖစ္သည္။
ထို႔အျပင္ သံတမန္မ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားသတင္း ေထာက္မ်ားအား ဖိတ္ၾကားကာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သည္သူမ၏ ေနအိမ္အတြင္း တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္လာသည့္ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံသား John William Yettaw ကို ၂ ရက္ ေနထိုင္ခြင့္ ျပဳျခင္း၊ လက္ခံ စကားေျပာျခင္း၊ အစားအေသာက္မ်ား ေကၽြးေမြးျခင္း စသည့္ ကူညီေဆာင္ရြက္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းသည္ တည္ဆဲဥပေဒႏွင့္ ၿငိစြန္းေနျခင္းေၾကာင့္ မလႊဲမေရွာင္သာ ၀မ္းနည္းစြာျဖင့္ အမႈဖြင့္ တရားစြဲ ဆိုခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါေၾကာင္း ရဲမွဴးခ်ဳပ္ ျမင့္သိန္းက ရွင္းလင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ႏိုင္ငံတကာ အစိုးရမ်ားက ဥပေဒမ်ား ျပဌာန္းထားရျခင္းႏွင့္ က်င့္သံုး အေကာင္အထည္ ေဖၚရျခင္းသည္ အမ်ားျပည္သူတို႔၏ အက်ိဳးစီးပြားကို ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ရန္ ျဖစ္သည္။ ဥပေဒကို လက္နက္သဖြယ္ အသံုးျပဳ၍ ျပည္သူလူထုအား ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ရန္ မဟုတ္ဆိုသည့္ အေျခခံ သေဘာတရားကို လက္ကိုင္ထားၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။ နအဖ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား ကမူ ထိုသို႔မဟုတ္ ဥပေဒကို လက္နက္သဖြယ္ အသံုးျပဳ၍ ဖိႏွိပ္ျခင္း ျဖစ္သည့္အတြက္ ေအဆီယံ အဖြဲ႔၀င္ႏိုင္ငံမ်ား အဖို႔ ႏိုင္ငံတကာ အစိုးရမ်ား အၾကားတြင္ မ်က္ႏွာပ်က္စရာ ျဖစ္လာရသည္။
နအဖသည္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ မပါ၀င္ႏိုင္ေအာင္ နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ဟန္႔တား ေႏွာက္ယွက္ေနျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ဥပေဒႏွင့္အညီ ေရြးေကာက္တင္ ေျမွာက္သည့္ တရား၀င္အစိုးရ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ေအာင္ စီမံေဆာင္ရြက္ေနေၾကာင္း အထက္ေဖၚျပပါ အခ်က္မ်ားအရ ပိုမိုသိသာ ထင္ရွားေစသည္။
နအဖ၏ ဥပေဒမဲ့ လုပ္ရပ္မ်ားျဖင့္ တရား၀င္မႈရေအာင္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းကို ခြင့္ျပဳခဲ့ပါက ေနာင္တြင္ ယခုထက္ပို၍ ရႈပ္ေထြးမႈမ်ား၊ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ားျဖင့္ ရင္ဆိုင္ရမည္ကို ေအဆီယံ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကလည္း သတိျပဳ မိလာသည့္အတြက္ ယခုကဲ့သို႔ အျပင္းအထန္ ကန္႔ကြက္ ေျပာဆိုလာျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရေပသည္။
0 comments:
Post a Comment