ေမလ၊ ၂၁ရက္၊ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္
တရားစီရင္ေရး၏ အဓိကတာ၀န္သည္ အမွန္ကို ရွာေဖြေဖၚထုတ္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ အမွန္ကို ေတြ႔ၿပီးမွသာ ဥပေဒႏွင့္အညီ မွန္ကန္မွ်တစြာ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္သည္။ အမွားေပၚတြင္ အေျခခံဆံုးျဖတ္လွ်င္ တရားမွ်တမႈ ကိုမေဖၚေဆာင္ႏုိင္္၊ မတရား စီရင္ေရးသာျဖစ္မည္။တရားစီရင္ေရး မမွန္၊ မျမန္၊ မမွ်တေသာ ေဒသတြင္ ေနထိုင္သည့္ ျပည္သူလူထု အေနျဖင့္ မသမာသူတို႔ စြပ္စြဲကာမွ်ႏွင့္ ရံုးေရာက္ရမည္။ ရံုးေရာက္လွ်င္ အမွန္အတိုင္း မျဖစ္ပဲ နစ္နာ ဆံုးရံႈးရမည္လား ဆိုသည္ကို ထာ၀စဥ္ စိုးရိမ္ပူပန္ ေနၾကရမည္ျဖစ္သည္။
'မွန္ကန္မွ်တေသာ တရားစီရင္ေရး ထြန္းကားသည့္ ေနရာေဒသတြင္ ေနထိုင္ရေသာ ျပည္သူတို႔ စိတ္ေအးခ်မ္းသာရွိမည္။ မွန္တာလုပ္လွ်င္ အႏၱရာယ္မရွိပဲ မေၾကာင့္မၾက လံုၿခံဳစိတ္ခ်စြာ၊ ေသာကကင္းစြာ ေနထိုင္ၾကရမည္ ျဖစ္သည္။' ထို႔ေၾကာင့္လည္း ႏိုင္ငံတိုင္းတြင္ လြတ္လပ္ေသာ တရားစီရင္ေရး ေဖၚေဆာင္ႏိုင္ရန္အတြက္ တရားရံုး အဆင့္ဆင့္အေနျဖင့္ တရားစီရင္ေရးဆိုင္ရာ မလိုက္နာ၍မျဖစ္ လိုက္နာရမည့္မူမ်ားကို ဥပေဒအျဖစ္ ျပဌာန္း၍ ထိန္းေက်ာင္း တည့္မတ္ေပးခဲ့သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ယေန႔လက္ခံ က်င့္သံုးလ်က္ရွိေသာ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ တရားစီရင္ေရး ဥပေဒတြင္ တရားစီရင္ေရးဆိုင္ရာမူမ်ား ႏွင့္ပတ္သက္၍ အခန္း ၂၊ ပုဒ္မ၂ (က) တြင္ ဥပေဒႏွင့္အညီ လြတ္လပ္စြာ တရားစီရင္ျခင္း၊(င) ဥပဒအရ တားျမစ္ခ်က္ မ်ားမွအပ ျပည္သူ႔ေရွ႔ေမွာက္တြင္ တရားစီရင္ျခင္း စသည္တို႔ကို တရားစီရင္ေရး ဆိုင္ရာကိစၥရပ္မ်ားႏွင့္ ဆက္ႏြယ္သည့္ တရားရံုး အဆင့္ဆင့္ႏွင့္ တရားသူႀကီးမ်ား လိုက္နာ ေဆာင္ရြက္ရန္ အဓိက ရည္ရြယ္၍ ျပဌာန္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
အထက္ေဖၚျပပါ တရားစီရင္ေရးဆိုင္ရာမူ(၂) ရပ္ကို ယခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပါ(၄) ဦး အမႈကို သီးသန္႔ ခံုရံုးဖြဲ႔၍ စစ္ေဆး စီရင္ေနသည့္ တရားသူၾကီးမ်ားက လိုက္နာ ေဆာင္ရြက္ျခင္းရွိ၊ မရွိကို ေလ့လာ ဆန္းစစ္ရန္ လိုလာသည္။
'လြပ္လပ္သည့္ တရားစီရင္ေရးကို ေဖၚေဆာင္ႏိုင္ရန္ အဓိကအားျဖင့္ အဂတိ တရားေလးပါးကင္း၍ ဥပေဒႏွင့္အညီ စစ္ေဆးစီရင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ အဂတိ တရားေလးပါး ဆိုသည္မွာေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေၾကာက္ရြံ႔စိုးရိမ္ျခင္း၊ မသိနားမလည္ျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။'
ယေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း စစ္ေဆးစီရင္ေနသည့္ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ဆက္ႏြယ္သည့္ အမႈမ်ားတြင္ တရားသူႀကီးမ်ားသည္ အမႈမ်ားကို စစ္ေဆး စီရင္ေနရာတြင္ အျမင့္ဆံုးေသာ ျပစ္ဒဏ္မ်ားကို ဥပေဒႏွင့္အညီ မဟုတ္မွန္း သိေသာ္လည္း ေၾကာက္ရြ႔ံ စိုးရိမ္ျခင္းေၾကာင့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အစိုးရ အာဏာပိုင္မ်ား၏ အလိုက် အမိန္႔မ်ား ခ်မွတ္ေနရသည္ကို ေတြ႔ရသည္။
တရားရံုးပညာရွိ တရားသူႀကီးမ်ားျဖစ္သည့္ ဦးေသာင္းညြန္႔(ဥကၠဌ)ႏွင့္ ဦးလွျမင့္(အဖြဲ႔၀င္)တို႔သည္ မင္းေဇယ်ာပါ(၁၄)ဦးအမႈ တြင္ ေထာင္ဒဏ္ ၆၅ ႏွစ္ က်ခံေစရန္ ျပစ္ဒဏ္ ခ်မွတ္ခဲ့သူမ်ား ျဖစ္သည္။ ဦးေသာင္းညြန္႔သည္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ၃၆ ဦး၏ အမႈမ်ား စစ္ေဆးရာတြင္ အဓိကပါ၀င္ခဲ့သူျဖစ္ၿပီး ယခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အမႈတြင္ သီးသန္႔ခံုရံုး(ဥကၠဌ)အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေနသူ ျဖစ္သည္။
ယခုအမႈတြင္ တရားသူႀကီး အဖြဲ႔၀င္အျဖစ္ ပါ၀င္သည့္ ဦးညီညီစိုးသည္ မစုစုေႏြး၏ အမႈတြင္ ျပစ္ဒဏ္မ်ား သီးျခားစီ က်ခံေစရန္ အမိန္႔ ခ်မွတ္ခဲ့သည့္အေနာက္ပိုင္း ခရိုင္တရားသူႀကီး ျဖစ္သည္္။ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အမႈတြင္ တရားလိုအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့သူမွာလည္း ယခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အမႈတြင္ တရားလိုအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္သည့္ ဒုရဲမွဴးႀကီး ေဇာ္မင္းေအာင္ပင္ ျဖစ္သည္ကို ေတြ႔ရမည္ျဖစ္သည္။ ဥပေဒအရာရွိအျဖစ္ လိုက္ပါ ေဆာင္ရြက္မည့္ ဦးျမင့္ႀကိဳင္သည္ မင္းေဇယ်ာပါ(၁၄) ဦးအမႈတြင္ ဥပေဒ အရာရွိအျဖစ္ လိုက္ပါ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။
ထိုကဲ့သို႔ ေနာက္ေၾကာင္းရာဇ၀င္ ရွိခဲ့သည့္ တရားလိုသက္ေသ၊ တရားသူႀကီးမ်ားျဖင့္ စစ္ေဆးစီရင္မည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အမႈအမွတ္ ၄၇/၂၀၀၉ သည္ လြတ္လပ္မွ်တသည့္ တရားစီရင္ေရး စံနစ္ကို ေဖၚေဆာင္ ႏိုင္မည္လား ဆိုသည္မွာ မ်ားစြာသံသယ ျဖစ္ဖြယ္ရာပင္ျဖစ္သည္။
ထိုသို႔ေသာ သံသယကို အမ်ားျပည္သူ၏ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ စစ္ေဆး စီရင္ျခင္းျဖင့္သာလွ်င္ ထိန္းေက်ာင္း တည့္မတ္ႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာက အမ်ားျပည္သူ ေရွ့တြင္ စစ္ေဆး စီရင္ရန္ ေတာင္းဆိုေနရျခင္း ျဖစ္သည္။
တရားစီရင္ရာတြင္ တံခါးပိတ္၍ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ စစ္ေဆး၍မရ။ အမ်ားျပည္သူ အျမင္အၾကားတြင္ အထင္အရွား စစ္ေဆး စီရင္ရမည္။ အမွန္ကို စီရင္ရန္မွာ တရားရံုး၏ တာ၀န္ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ထိုမွ်ႏွင့္ ၿပီးျပည္စံုၿပီဟု မဆုိႏိုင္။ အမွန္ကို စီရင္ေၾကာင္း အမ်ားျမင္သာေစရမည္။ တံခါးပိတ္ ေနာက္ကြယ္တြင္ စစ္ေဆးစီရင္ေသာ တရားသည္ မည္မွ်ပင္ မွန္ေစဦး ျပည္သူက သံသယ ျဖစ္တတ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တရားရံုးမ်ား တြင္ျပည္သူတို႔အတြက္ ေနရာထိုင္ခင္း ေပးထားျခင္း ျဖစ္သည္။
တရားရံုးအား အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္ေစမည့္ ဆူပူ ေအာ္ဟစ္ျခင္းစေသာ အျပဳအမူကို ေရွာင္ၾကဥ္ရမည္မွာ ျပည္သူတို႔၏ တာ၀န္ျဖစ္သည္။ ေႏွာင့္ယွက္လွ်င္ ရံုးမွဖယ္ရွားျခင္း ခံရမည္။ လာေရာက္ နားေထာင္ၾကသူ လူနည္းစုသာ ျမင္ၾကားေစသည္ မဟုတ္၊ ျပည္သူအမ်ား စိတ္၀င္စားသည့္ အမႈမ်ိဳး စစ္ေဆးစီရင္ျခင္းကို သတင္းစာႏွင့္ ရုပ္ျမင္သံၾကားတြင္ ေဖၚျပရုံမွ်ႏွင့္ မၿပီးပါ။
ရံုးတြင္ ထြက္ဆိုစီရင္ ဆံုးျဖတ္သမွ် အကုန္အစံု ထည့္သြင္းရန္ သတင္းစာတြင္ ေနရာမရွိ၊ သတင္းေရးရာတြင္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္သာ ေဖၚျပႏိုင္သည္။ ထိုသို႔ေရးသား ေဖၚျပရာတြင္လည္း ေရးသမွ်သည္ မွ်တမွန္ကန္ရမည္။ ေဒါသကင္းရမည္ျဖစ္သည္။ ယခုခြင့္ျပဳထားသည့္ ျပည္တြင္းဂ်ာနယ္ ၅ ခု သည္ အာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ နီးစပ္သည့္ သတင္းဌာနမ်ား ျဖစ္သည့္အတြက္ လြတ္လပ္စြာ ေဖၚျပခြင့္ ရပါမည္လား။ ႏိုင္ငံတကာမွ သံတမန္မ်ား၏ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တရားစီရင္ေရး စံနစ္ကို မွတ္ေက်ာက္တင္ ႏိုင္မည္လား ဆိုသည္ကို ေစာင့္ၾကည့္ရအံုးမည္သာ ျဖစ္သည္။
0 comments:
Post a Comment