စစ္၀ါဒီေၾကာင့္ အက်ပ္အတည္းနဲ႔ ရင္ဆုိင္ေနရသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ

ညီညီခ်မ္း
ဂြ်န္လ ၁၃ရက္၊ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္

ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံတြင္ ႏုိင္ငံသား အခြင့္အေရး ဆုံးရႈံးလာလွ်င္ ထုိႏုိင္ငံအတြင္း မွီတင္း ေနထုိင္ၾကေသာ ျပည္သူမ်ားမွာ စား၀တ္ေနေရး အၾကပ္အတည္း၊ လူမႈေရး အခက္အခဲမ်ားႏွင့္ ႀကဳံရေလ့ရွိသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ စစ္တပ္မွ အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ ယေန႔အထိ ျပည္သူလူထုမွာ စား၀တ္ေနေရး၊ လူမႈေရး အခက္အခဲမ်ားႏွင့္ ရင္ဆုိင္ေနရသည္မွာ လူတုိင္းအသိပင္ ျဖစ္သည္။ ထုိနည္းတူစြာ ျပည္တြင္းစစ္ႏွင့္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား၏ ႏုိင္ငံေရး ျပႆနာသည္လည္း ေျဖရွင္း၍ မရေသးသည့္ အေျခအေနတြင္ ရွိေနသည္။ ယခုကဲ့သုိ႔ အေျခအေန ဆုိးမ်ားႏွင့္ ရင္ဆုိင္ေနရသည့္ အဓိက အေၾကာင္းအရင္းမွာ ေအာက္ပါအတုိင္း ေလ့လာ ေတြ႔ရွိရသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ၁၉၄၇ ပင္လုံစာခ်ဳပ္ သေဘာတူညီခ်က္အရ ျပည္တြင္း ႏုိင္ငံေရး ကိစၥရပ္မ်ားကုိ ေျဖရွင္းႏုိင္သည့္ အလားအလာ ေကာင္းမ်ား ရွိခဲ့ေသာ္လည္း အစုိးရ အဆက္ဆက္မွ ညီရင္းအစ္ကို တုိင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္း ၫွိႏႈိင္း အေျဖရွာနည္းကုိ အသုံးမျပဳဘဲ စစ္အင္အားသုံး အျပဳတ္တုိက္ေရးကုိ သုံးခဲ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့့္ လြတ္လပ္ေရးနဲ႔အတူ ျပည္တြင္းစစ္မီး ေတာက္ေလာင္ လာခဲ့သည္။ အလားတူ ႏုိင္ငံသား ျပည္သူတုိ႔၏ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆုိခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ေရးသားခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ အသင္းအပင္း ဖြဲ႔စည္းခြင့္ အစရွိသည့္ အေျခခံ အခြင့္အေရးမ်ား ပိတ္ပင္ခဲ့ျခင္းႏွင့္ လူမႈေရး အေထြေထြ အၾကပ္အတည္းမ်ား ေၾကာင့္ (၈၈၈၈) အေရးေတာ္ပုံ ေပၚေပါက္ လာခဲ့ရသည္။

၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္းန အ ဖ စစ္အစုိးရ၏ ႏုိင္ငံေရး ဦးတည္ခ်က္ တရပ္ျဖစ္သည့္ 'အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ စည္းလုံးညီၫြတ္ေရး' ေၾကြးေၾကာ္သံကုိ သုံးသပ္ရာတြင္ အမ်ဳိးသား စည္းလုံး ညီၫြတ္ေရး အတြက္ တုိင္းရင္းသား အင္အားစုမ်ားႏွင့္ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုမ်ားတုိ႔က သုံးပြင့္ဆုိင္ ေဆြးေႏြး အေျဖရွာေရးကုိ အစဥ္တစုိက္ ေတာင္းဆုိ ႀကဳိးပမ္းခဲ့ ၾကသည္။ ႀကဳိးပမ္း ေနဆဲလည္း ျဖစ္သည္။ ဤေျဖရွင္းနည္းကုိ ကုလသမဂၢကလည္း ေထာက္ခံ အားေပးသည္။ တဖန္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရး အေျခခံ သေဘာတရားကုိ သုံးသပ္ရာတြင္လည္း ေတြ႔ဆုံ ေဆြးေႏြးေရးသည္္ အျပစ္ေပး အေရးယူျခင္း မဟုတ္ေပ။ ၫွိႏႈိင္း အေျဖရွာျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ တဖက္ကုိနာေစၿပီး အျခားတဖက္ကုိ အသာရေစသည့္ နည္းလမ္းလည္း မဟုတ္ေပ။ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာၫွိ၍ အေျဖရွာရမည္ပင္။ ဒါဆုိလွ်င္ ေတြ႔ဆုံ ေဆြးေႏြးျခင္းသည္သာ အမ်ဳိးသားျပန္လည္ စည္းလုံးညီၫြတ္ေရး၏ အေကာင္းဆုံး ေျဖရွင္းနည္း မဟုတ္ပါေလာ။ ယခု အေျခအေနတြင္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရး လမ္းေၾကာင္းေပၚ မလုိက္နာသူသည္ မည္သူနည္း။ ဤကဲ့သုိ႔ မလုိက္နာသူသည္ အမွန္တကယ္ အမ်ဳိးသားျပန္လည္ စည္းလုံးညီၫြတ္ေရး လုိလားပါရဲ့လားဟု ေမးခြန္းထုတ္လွ်င္ န အ ဖ စစ္အစုိးရသာ ျဖစ္ေၾကာင္း အေျဖေပး ရေပလိမ့္မည္။

န အ ဖ အစုိးရ၏ 'ခုိင္မာသည့္ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒသစ္ ေပၚေပါက္ လာေရး' ေၾကြးေၾကာ္သံကုိ သုံးသပ္ရာတြင္ - ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ ေပၚေပါက္ေရးအတြက္ လက္နက္ကုိင္ အပစ္အခတ္ရပ္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား အပါအ၀င္ အျခား ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုႏွင့္ တုိင္းရင္းသား အင္အားစုမ်ား အမ်ဳိးသား ညီလာခံတြင္ တက္ေရာက္ ေဆြးေႏြး ခဲ့ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ အမ်ဳိးသား ညီလာခံတြင္ လြတ္လပ္စြာ ေဆြးေႏြးခြင့္ မရသည့္အျပင္ တင္ျပ ေဆြးေႏြးခ်က္ အခ်ဳိ႔လည္း ပယ္ခ်ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ ညီလာခံ ကုိယ္စားေတြ အမ်ဳိးသားညီလာခံမွ ႏႈတ္ထြက္သြားသည္။ ထုိနည္းတူစြာ အပစ္ခတ္ရပ္ တုိင္းရင္းသား အဖြဲ႔အစည္း ျဖစ္သည့္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ သည္လည္း အမ်ဳိးသားညီလာခံမွ ႏႈတ္ထြက္ခဲ့သည္။ ဤအခ်က္ကုိ ၾကည့္လွ်င္ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ မခုိင္မာေအာင္ မည္သူ လုပ္ေနကုိ ဆန္းစစ္ႏုိင္ပါသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ သတင္းပတ္က အဓမၼ လုပ္အားေပး ေစခုိင္းမႈႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ႏုိင္ငံတကာ အလုပ္သမား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (ILO) က ေထာက္ျပရသည့္ အေျခအေနကုိ ၾကည့္လွ်င္ ဖြဲ႔စည္းပုံတြင္ စစ္တပ္က မည္မွ် အသာစီး ယူထားတာကုိ ခန္႔မွန္း ၾကည့္ႏုိင္ပါသည္။

လက္ရွိ စစ္အစုိးရ၏ 'ႏုိင္ငံေတာ္ တည္ၿငိမ္ေရး၊ ရပ္ရြာေအးခ်မ္း သာယာေရး ႏွင့္ တရားဥပေဒ စုိးမုိးေရး' ေၾကြးေၾကာ္သံကုိ သုံးသပ္ရာတြင္ ဖိႏွိပ္မႈေၾကာင့္ ျပည္သူလူထု၏ ေတာင္းဆုိ ဆႏၵျပမႈကုိ တားဆီးရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ၎တုိ႔ ၾသဇာ လႊမ္းမုိးထားႏုိင္သည့္ ရန္ကုန္ႏွင့္ အျခားၿမဳိ႔မ်ားတြင္ ဗုံးေဖါက္ခဲြမႈ အမ်ဳိးမ်ဳိး ဖန္တီးၿပီး နယ္စပ္အေျခစုိက္ လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႔အစည္း အခ်ဳိ႔ကုိ စြပ္စြဲေျပာဆုိသည္။ ဤစြပ္စြဲခ်က္ ျဖစ္ႏုိင္သည္၊ မျဖစ္ ႏုိင္သည္ကုိ အေျဖရွာ ၾကည့္ရာတြင္ ေပါက္ကြဲမႈမ်ားမွာ ၎တုိ႔ ၾသဇာ လႊမ္းမုိးထားသည့္ ေနရာမ်ားတြင္သာ ျဖစ္သည္က မ်ားသည္။ ေပါက္ကြဲသည့္ ေနရာကုိ ေရာက္ရန္ လုံၿခဳံေရး အထပ္ထပ္ ခ်ထားသည့္အျပင္ စစ္ေဆးမႈ အမ်ဳိးမ်ဳိးလည္း ရွိေသးသည္။ အျခား အတုိက္အခံ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား လြယ္လြယ္နဲ႔ ၀င္ေရာက္ႏုိင္သည့္ အေနအထားလည္း မရွိ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကုိယ္ပုိင္ျပဌာန္းခြင့္ႏွင့္ ဒီမုိကေရစီ အခြင့္အေရးအတြက္ တုိက္ပြဲ ၀င္ေနေသာ တုိင္းရင္းသား အင္အားစုမ်ားႏွင့္ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုမ်ား၏ လမ္းစဥ္ကလည္း အၾကမ္းဖက္လုိသည့္ ဦးတည္ခ်က္ မရွိ။ မလႊဲမေရွာင္၍သာ လက္နက္ကုိင္ တုိက္ပြဲ ၀င္ေနရျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤသုိ႔ဆုိလွ်င္ ႏုိင္ငံေတာ္ ဆူပူ မတည္ၿငိမ္မႈ ျဖစ္ေအာင္ မည္သူေတြက လုပ္ေဆာင္ေနသည္ကုိ ညာဏ္မ်က္စိနဲ႔ ေတြးၾကည့္ႏုိင္ပါသည္။

တရားစီရင္ေရး အေျခခံသည္္ လူတုိင္းတြင္ ဥပေဒစုိးမုိးမႈ ေအာက္တြင္ ရွိသည္။ ဥေပဒ ေရွ႔ေမွာက္တြင္ လူတုိင္း အခြင့္အေရးတန္းတူ (equality is before the law)ရွိသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အစုိးရေရာ အုပ္ခ်ဳပ္ခံ ျပည္သူမ်ားပါ ဥပေဒကုိ လုိက္နာရသည္။ တရားဥပေဒ စုိးမုိးေရး အေဆာက္အအုံသည္ ဘက္လုိက္ျခင္း မရွိဘဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဖြဲ႔စည္းထားသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။ သုိ႔ေသာ္ ယခု ျမန္မာႏုိင္ငံ ျဖစ္ရွိေနတဲ့ အေနအထားမွာ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြက ဥပေဒအေပၚ တြင္ရွိသည္။ ဆုိလုိသည္မွာ အမိန္႔အတုိင္း နာခံရၿပီး မည္သည့္ကိစၥမွ် မခ်ဳိးေဖါက္ရ။ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြက အေကာင္အထည္ေဖၚ၊ ျဖစ္လုိသည့္ ဆႏၵအတုိင္း အမိန္႔ထုတ္ျပန္သည္။ ျမန္မာ့ ဒီမုိကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခ်ဳိးေဖါက္မႈျဖင့္ တရားစြဲဆုိၿပီး ၎အမႈ ရုပ္သိမ္းၿပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ဆက္လက္ ခ်ထားသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ အမႈလုိက္ေရွ႔ေန ဦးေအာင္သိန္းအား ေရွ႔ေနလုိက္ခြင့္ လုိင္စင္ ပိတ္ပင္ လုိက္သည့္အျပင္ အမႈလုိက္ေရွ႔ေန ဦးလွမ်ဳိးျမင့္၏ စနီး ေဒၚခင္ခင္ေအး အား အေၾကာင္းမဲ့ အလုပ္ျဖဳတ္ လုိက္သည္ကုိ ၾကည့္လွ်င္ မည္သူေတြ တရားဥပေဒ အေပၚတြင္ ရွိေနသည္။ မည္သူေတြက တရားဥပေဒ စုိးမုိးေရးအား ခ်ဳိးေဖါက္ေနသည္ကုိ အထင္းအရွား ေတြ႔ရွိႏုိင္ပါသည္။ စင္စစ္ န အ ဖ စစ္အစုိးရသာ ျဖစ္ေနပါသည္။

အထက္ပါ အခ်က္မ်ားကုိ သုံးသပ္ၾကည့္လွ်င္ လူျမင္ေကာင္း၊ ဖတ္ေကာင္း ေအာင္သာ ေဖၚျပထားေသာ ႏုိင္ငံေရး ဦးတည္ခ်က္ႏွင့္ လုပ္ငန္း အေကာင္အထည္ ေဖၚမႈတို႔မွာ ၃ ႏွင့္ ၄ ပမါ ေက်ာခုိင္း ေနပါသည္။ ေၾကြးေၾကာ္သံက တရားဥပေဒ စုိးမုိးေရး၊ လက္ေတြ႔ အေနအထားတြင္ စစ္၀ါဒီက ဥပေဒအေပၚ လႊမ္းမုိးေနသမွ် ကာလပတ္လုံး ျမန္မာျပည္သူလူထုမွာ ယခုထက္ မုိမုိဆုိးရြားေသာ အၾကပ္အတည္းမ်ားႏွင့္ ရင္ဆုိင္ ႀကဳံေတြ႔ရမည္မွာ ေသခ်ာပါသည္။