Tuesday, June 09, 2009

Filled Under:

အမွန္တရားအတြက္ ဥပေဒေရးရာတိုက္ပြဲ

မင္းလြင္ဦး
ဂြ်န္လ ၉ ရက္၊ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္

မူလ ေျမာက္ပိုင္းခရိ္ုင္ အထူးသီးသန္႔ တရားရံုးမွ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဖက္မွတင္ျပသည့္ သက္ေသ(၄)ဦး အနက္ လပြတၱာၿမိဳ႔နယ္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ဦးၾကည္၀င္း တဦးတည္းကိုသာ ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။ ထိုသို႔ ဆံုးျဖတ္ ခဲ့သည့္ အထူးသီးသန္႔ တရားရံုး၏ အမိန္႔ကို မေက်နပ္ သျဖင့္ ရန္ကုန္တိုင္း တရားရံုးသို႔ ျပင္ဆင္မႈ တင္သြင္းခဲ့ရာ ရန္ကုန္တိုင္း တရားရံုးက ဇြန္လ(၉) ရက္ေန႔တြင္ ေအာက္ တရားရံုး၏ အမိန္႔ကို အတည္ျပဳခဲ့ၿပီး ေအာက္ရံုးမွ ပယ္ထားသည့္ သက္ေသ(၃)ေယာက္ အနက္ ဦး၀င္းတင္၊ ဦးတင္ဦးတို႔ကို ခြင့္မျပဳဘဲ ေရွ႔ေန ေဒၚခင္မိုးမိုး တဦးကိုသာ သက္ေသအျဖစ္ စစ္ေဆးရန္ ခြင့္ျပဳသည့္ အမိန္႔ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။

မူလရံုးက ခ်မွတ္ခဲ့သည့္ အမိန္႔သည္ ဥပေဒ ျပဌာန္းခ်က္ႏွင့္မညီ၊ ဥပေဒ ျပဌာန္းခ်က္အတိုင္း လိုက္နာ ေဆာင္ရြက္ျခင္း မရွိသည့္အတြက္ တိုင္းတရားရံုးသို႔ ျပင္ဆင္မႈ တင္သြင္းျခင္း ျဖစ္သည္။ တုိင္းတရားရံုးက မူလ ရန္ကုန္ ေျမာက္ပိုင္းခရိုင္ တရားရံုး၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္သည္ ဥပေဒ ျပဌာန္းခ်က္ႏွင့္ မညီသည့္ အတြက္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဖက္မွ တင္သြင္းသည့္ ျပင္ဆင္မႈကို လက္ခံခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

တိုင္းတရားရံုးက သက္ေသ(၃) ဦးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ရာတြင္ မူလ တရားရံုးက သက္ေသမ်ားကို ခြင့္မျပဳသည့္ ကိစၥကို အမႈတြဲ ေန႔စဥ္ မွတ္တမ္းတြင္ ဥပေဒ ျပဌာန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ အညီ မေရးသားဘဲ ျငင္းပယ္ခဲ့သည္ ဆိုသည့္ အခ်က္မွန္သည္။ မူလ ေျမာက္ပိုင္းခရိုင္ အထူးသီးသန္႔ တရားရံုး၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္သည္ ဥပေဒႏွင့္မညီလွ်င္ ျပင္ဆင္ေပးရန္ တဆင့္ျမင့္ တုိင္းတရားရံုးတြင္ တာ၀န္ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ တိုင္းတရားရံုးက မူလအေနာက္ ပိုင္းခရိုင္ တရားရံုးက အမိန္႔ ခ်မွတ္ရာတြင္ အေၾကာင္းျပခ်က္ မေရးေသာ္လည္း ေရးသကဲ့သို႔ မွတ္ယူသည္ဟု ေကာက္ယူ သံုးသပ္သည္။ စစ္ေဆး ၿပီးစီးသည့္ သက္ေသတဦးအျပင္ ေနာက္ သက္ေသတဦး ျဖစ္သည့္ ေဒၚခင္မိုးမိုးကို စစ္ေဆးရန္ ခြင့္ျပဳသည္ဟု အမိန္႔ခ်မွတ္ ခဲ့သည္။

တရားခံက သက္ေသအျဖစ္ ဆင့္ဆိုေပးရန္ ေလွ်ာက္ထားျခင္းမွာ တရား စီရင္ေရးကို အေႏွာင့္အယွက္ ျပဳရန္၊ သို႔မဟုတ္ စစ္ေဆးေနသည့္ အမႈကို ၾကန္႔ၾကာေစရန္၊ သို႔မဟုတ္ စစ္ေဆးေနသည့္ အမႈတြင္ တရားမွ်တစြာ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေရးကို ထိခိုက္ေစရန္ ကိစၥအလို႔ငွာ ျပဳလုပ္သည္ဟု ယံုၾကည္ပါက ယင္း ေလွ်ာက္ထားခ်က္ကို ရာဇ၀တ္ တရားသူႀကီးက ျငင္းဆိုႏိုင္သည္။ ထိုသို႔ ျငင္းဆိုသည့္အခါ မည္သည့္အတြက္ ျငင္းဆိုရေၾကာင္းကို ေရးသား မွတ္တမ္းတင္ ထားရမည္ဟု ျပစ္မႈဆိုင္ရာ က်င့္ထံုးဥပေဒ၂၅၇(၁)တြင္ အတိအလင္း ျပဌာန္းထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ဥပေဒက အတိအလင္း ျပဌာန္းထားလွ်င္ ဥပေဒ ျပဌာန္းခ်က္အတိုင္း တရားရံုး တရားသူႀကီးမ်ားက လိုက္နာ ေဆာင္ရြက္ ဆံုးျဖတ္ရန္ ျဖစ္သည္။

ဥပေဒ ျပဌာန္းခ်က္ တစံုတရာ မရွိမွသာ တရားရံုး တရားသူႀကီးမ်ား အေနျဖင့္ တရားခံအျဖစ္ စြပ္စြဲခံရသူ၏ အက်ိဳးကို ေမွ်ာ္ကိုး၍ ေကာက္ယူ သံုးသပ္ျခင္း၊ မွတ္ယူျခင္းတို႔ကို ျပဳလုပ္ရမည္ ျဖစ္သည္။ မိမိသေဘာအတိုင္း ဥပေဒ ျပဌာန္းခ်က္ကို ေက်ာ္လြန္၍ ေကာက္ယူျခင္း၊ မွတ္ယူျခင္းတို႔ကို တရားသူႀကီးတို႔ အေနျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ ျခင္းမရွိ၊ ထုိသို႔ ေဆာင္ရြက္ခြင့္ ကိုလည္း ဥပေဒက ခြင့္ျပဳမထားေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ တိုင္းတရားသူႀကီး၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ သည္လည္း အေၾကာင္းျပခ်က္ တစံုတရာ မျပပဲ ျငင္းပယ္ သည့္အတြက္ ဥပေဒႏွင့္ မညီသည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ျဖစ္သည္ကို ေတြ႔ရသည္။

ရာဇ၀တ္မႈမ်ားတြင္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ျခင္း ေျမာက္ရန္အတြက္ လိုအပ္ေသာ အဂၤါရပ္မ်ား ျပဌာန္းထားေလ့ ရွိသည္။ တရားလိုဘက္မွ တရားခံသည္ ထိုအဂၤါရပ္မ်ားႏွင့္ ျပည့္စံုစြာ ျပစ္မႈ က်ဴးလြန္ေၾကာင္း တင္ျပရသကဲ့သို႔ တရားခံကလည္း ထိုအဂၤါရပ္မ်ား မရွိေၾကာင္းကို တင္ျပရမည္။ သို႔ျဖစ္၍ ထိုအဂၤါရပ္မ်ားသည္ ရာဇ၀တ္မႈအတြက္ အျငင္းထြက္ေသာ အေၾကာင္းျခင္းရာမ်ား ျဖစ္လာသည္။

ယခုအမႈတြင္ တရားလိုဖက္မွ သက္ေသ(၂၃) ဦးတင္ျပၿပီး (၁၅) ဦးကို စစ္ေဆးကာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနျဖင့္ စြဲဆို ထားသည့္ တားျမစ္မိန္႔ကို ခ်ိဳးေဖါက္ေၾကာင္း တရားရံုးတြင္ သက္ေသထြက္ဆို အစစ္ခံ ခဲ့ၾကသည္။ တရားလုိဖက္က တင္ျပခဲ့သည့္ သက္ေသမ်ားသည္ လြတ္လပ္သည့္ သက္ေသတဦးမွ် မပါ၀င္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ ရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားႏွင့္ ပစၥည္း သိမ္းဆည္းရာတြင္ ပါ၀င္ၿပီး ရွာေဖြပံုစံတြင္ လက္မွတ္ ေရးထိုးခဲ့သည့္ သက္ေသမ်ား (ရယက ဥကၠဌမ်ား)သာ ပါ၀င္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနျဖင့္ စြဲဆိုထားသည့္အတိုင္း မည္ကဲ့သို႔ ခ်ိဳးေဖါက္ က်ဴးလြန္သည္၊ မည္ကဲ့သို႔ စီစဥ္သည္ကို ကြင္းဆက္မျပတ္ သက္ေသ ျပႏိုင္ခဲ့ျခင္း မရွိ။

၁၉၇၅ ခုႏွစ္ ႏိုင္ငံေတာ္အား ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီး လိုသူမ်ား၏ ေဘးအႏၱရယ္မွ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္သည့္ ဥပေဒ ပုဒ္မ(၇) အရ ႏိုင္ငံသား တဦးသည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ လံုၿခံဳေရးကို ျဖစ္ေစ၊ အမ်ား ျပည္သူတို႔၏ ေအးခ်မ္း သာယာေရးကို ျဖစ္ေစ ထိပါး အႏၱရာယ္ ျဖစ္ေစမည့္ ျပဳလုပ္မႈတခုခုကို ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ သို႔မဟုတ္ ျပဳလုပ္ေနသည္ သို႔မဟုတ္ ျပဳလုပ္ေတာ့မည္ဟု ယံုၾကည္ ေလာက္ေသာ အေၾကာင္းရွိလွ်င္ ၀န္ႀကီးအဖြဲ႕သည္ ယင္းပုဂၢိဳလ္၏ မူလ အခြင့္အေရး တရပ္ရပ္ကို လိုအပ္သလို ကန္႔သတ္မိန္႔ ခ်ႏိုင္သည္ဟု ျပဌာန္းထားသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ၊ လံုၿခံဳေရးႏွင့္ အမ်ားျပည္သူတို႔၏ ေအးခ်မ္း သာယာေရးကို ထိပါး အႏၱရာယ္ ျဖစ္ေစမည့္ ျပဳလုပ္မႈကို မျပဳလုပ္ေၾကာင္း သက္ေသျပရန္ႏွင့္ ထိုသို႔ ကန္႔သတ္မိန္႔ ခ်မွတ္ထားျခင္းသည္ ဥပေဒႏွင့္ မညီေၾကာင္း သက္ေသျပရန္ လိုအပ္လာေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ခုခံေခ်ပရာတြင္ သက္ေသ ထြက္ဆိုသည့္ သူ(၄) ဦး၏ အမည္စာရင္းကို တင္သြင္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

အာဏာပိုင္မ်ားက အဆိုပါ သက္ေသ(၄) ဦးအနက္ ဦးတင္ဦးႏွင့္ ဦး၀င္းတင္ကို ဘာေၾကာင့္ သက္ေသအျဖစ္ အစစ္ခံခြင့္ မေပးပဲ ျငင္းဆိုေနရသလဲ၊ တရားခံအျဖစ္ စြပ္စြဲခံရသူမ်ားဖက္မွ စစ္ေဆးေနသည့္ အမႈ ၾကန္႔ၾကာေအာင္ ေဆာင္ရြက္ ေနသည္ဟု အေၾကာင္းျပရန္ တမင္ေဆာင္ရြက္ ေနသလား၊ ဦးတင္ဦးႏွင့္ ဦး၀င္းတင္တို႔ကို သက္ေသအျဖစ္ ထြက္ဆိုေစပါက ၎တို႔၏ သက္ေသ ထြက္ခ်က္မ်ားသည္ ေနာင္အခါတြင္ အာဏာပိုင္တို႔ အေပၚ ျပန္လည္ တရားစြဲဆိုႏိုင္ရန္ အေထာက္အထားမ်ား ျဖစ္လာမည္ကို စိုးရိမ္သည့္ အတြက္လား၊ မတရား အၾကမ္းဖက္ ရိုက္ႏွက္ခဲ့သည့္ ဒီပဲယင္း ျဖစ္ရပ္မွန္ကို ျပည္သူလူထု သိမွာကို စိုးရိမ္သည့္အတြက္ ခြင့္မျပဳတာလား၊ လားေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ အမ်ားျပည္သူတို႔အဖို႔ လြန္စြာမွပင္ စိတ္၀င္စားဖြယ္၊ ေမးခြန္းထုတ္ ခ်င္စရာ ေကာင္းသည့္ အခ်က္မ်ား ျဖစ္လာပါသည္။

ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ ဦးတင္ဦးႏွင့္ ဦး၀င္းတင္တို႔၏ သက္ေသထြက္ခ်က္မ်ားက မည္သည့္ အတိုင္းအတာအထိ အမႈကို ဆံုးျဖတ္ရာတြင္ ထိေရာက္မႈ၊ အေရးပါမႈႏွင့္ စပ္ဆိုင္မႈ မည္မွ်ရွိပါသလဲ သက္ေသခံ ဥပေဒတြင္ ႏႈတ္သက္ေသခံခ်က္၏ အေရးပါမႈကို ေအာက္ပါ အတိုင္း ျပဌာန္းထားသည့္ ႏႈတ္သက္ေသခံခ်က္သည္ တိုက္ရိုက္ သက္ေသခံခ်က္ ျဖစ္ရမည္။ ဆိုလိုသည္မွာ-

(၁) ျမင္သည့္ အေၾကာင္းအရာ ျဖစ္လွ်င္ ျမင္သူကိုယ္တိုင္ အစစ္ခံျခင္း ျဖစ္ရမည္။

(၂) ၾကားသည့္ အေၾကာင္းျခင္းရာျဖစ္လွ်င္ ၾကားသူကိုယ္တိုင္က အစစ္ခံျခင္းျဖစ္ရမည္။

(၃) အျခားအာရံုတခုခုျဖင့္ သိႏိုင္ေသာ အေၾကာင္းျခင္းရာျဖစ္လွ်င္ ထိုသို႔ သိသူကိုယ္တိုင္က အစစ္ခံျခင္း ျဖစ္ရမည္။

(၄) ထင္ျမင္ခ်က္ ျဖစ္လွ်င္ ထင္ျမင္သူကိုယ္တိုင္က အစစ္ခံျခင္း ျဖစ္ရမည္
ဟု သက္ေသခံ ဥပေဒတြင္ ႏႈတ္သက္ေသခံျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျပဌာန္းထားသည္။ သက္ေသ အရည္အတြက္ထက္ သက္ေသမ်ား၏ အရည္အခ်င္းကို အထက္ပါ ျပဌာန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ ညွိႏိႈင္း၍ အမႈကို စီရင္ဆံုးျဖတ္ရာတြင္ တရားသူႀကီးမ်ားက ထည့္သြင္း စဥ္းစား ဆံုးျဖတ္ရသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ကန္႔သတ္တားျမစ္မိန္႔ ထုတ္ခဲ့သည့္ မူလ အေၾကာင္းရင္းသည္ ဒီပဲယင္း အၾကမ္းဖက္ ရိုက္ႏွက္မႈ အေပၚ အေျခခံ၍ ထုတ္ျပန္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ဦးတင္ဦးသည္ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ အထက္ျမန္မာျပည္ စည္းရံုးေရး ခရီးစဥ္တေလွ်ာက္ ျမစ္ႀကီးနား၊ မႏၱေလးႏွင့္ မံုရြာ ခရီးစဥ္မ်ားတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္အတူ လိုက္ပါခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ဒီပဲယင္း အေရးအခင္း ျဖစ္သည့္ ေန႔တြင္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကဲ့သို႔ပင္ အသက္ေဘးမွ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့သူ တဦး ျဖစ္သည့္အျပင္ ယေန႔တိုင္ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နည္းတူ က်ခံေနရသူ တဦးျဖစ္သည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ လံုၿခံဳေရးကို ျဖစ္ေစ၊ အမ်ားျပည္သူတို႔၏ ေအးခ်မ္း သာယာေရးကိုျဖစ္ေစ ထိပါး အႏၱရာယ္ ျဖစ္ေစမည့္ ျပဳလုပ္မႈတခုခုကို ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ သို႔မဟုတ္ ျပဳလုပ္ေနသည္ သို႔မဟုတ္ ျပဳလုပ္ေတာ့မည္ဟု ယံုၾကည္ေလာက္ေသာ အေၾကာင္းတစံုတရာ မရွိ ေၾကာင္းႏွင့္ အာဏာပိုင္မ်ားက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား စံနစ္တက် စီမံအၾကမ္းဖက္ ရိုက္ႏွက္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းကို အေကာင္းဆံုး သက္ေသခံခ်က္ ေပးႏိုင္မည့္ သက္ေသတဦး ျဖစ္သည္။ အာဏာပိုင္မ်ားက ဦးတင္ဦး၏ သက္ေသခံ ထြက္ဆိုခ်က္ မ်ားသည္ တရား၀င္ စာရြက္ စာတမ္းအျဖစ္ မွတ္တမ္း တင္ထားမည့္ တရားရံုး သက္ေသခံခ်က္မ်ား ျဖစ္လာမည္ကို လံု၀ မလိုလား၊ ထို႔ေၾကာင့္လည္း သက္ေသခံခြင့္ မေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု မွတ္ယူရေပမည္။

ထို႔အတူ ဦး၀င္းတင္သည္လည္း အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို စတင္ တည္ေထာင္စဥ္ ကာလကပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္အတူ လက္တြဲ ေဆာင္ရြက ္ခဲ့သည့္ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ တဦးျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ႏိုင္ငံေရး ခံယူခ်က္၊ ယံုၾကည္ခ်က္ႏွင့္ အမ်ားျပည္သူတို႔အေပၚ ထားရွိသည့္ သေဘာထားကို မေၾကာက္မရြံ႔ ထြက္ဆိုမည့္သူ တဦးျဖစ္သည္။

ဦး၀င္းတင္ကို သက္ေသခံ ခြင့္ျပဳခဲ့ပါက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ျပည္သူလူထုအေပၚ ထားရွိသည့္ သေဘာထား အမွန္ကို ျပည္သူမ်ား သိရွိရန္ တရား၀င္ ထုတ္ေဖၚ အသိေပး ခြင့္ျပဳရာ ေရာက္မည္။ ျပည္သူလူထု၏ ေထာက္ခံမႈကိုလည္း ယခုထက္ ပိုမိုရရွိၿပီး အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ ျပည္သူလူထု တခဲနက္ ပါ၀င္လာမည္ကို အာဏာပိုင္မ်ားက စိုးရိမ္ ေၾကာက္လန္႔၍ ယခုကဲ့သို႔ တရားရံုးတြင္ သက္ေသ ထြက္ဆိုခြင့္ကို ေနာက္ဆံုး တတ္ႏိုင္သည့္ အေျခအေနထိ ျငင္းပယ္ေနရျခင္း ျဖစ္သည္ဟုပင္ ယူဆရမည္ ျဖစ္သည္။

အာဏာပိုင္မ်ား အေနျဖင့္ သက္ေသမ်ား၏ ထြက္ခ်က္မ်ားကို ခိုင္မာေစမည့္ သက္ေသခံ ဥပေဒ ျပဌာန္းခ်က္မ်ားကို မ်က္ကြယ္ျပဳ၍မရ၊ ေက်ာ္လြန္ ဆံုးျဖတ္၍လည္းမရ၊ ဥပေဒ ျပဌာန္းခ်က္ကို ထင္သလို ေကာက္ယူသံုးသပ္ ဆံုးျဖတ္၍လည္း မရသည့္အတြက္ ယခုကဲ့သို႔ သက္ေသခံ ထြက္ဆိုခ်က္ မေပးႏိုင္ရန္ အာဏာပိုင္မ်ားက အေၾကာက္အကန္ ျငင္းဆိုေနရျခင္း ျဖစ္သည္။

ယခု ရင္ဆိုင္ေနရသည့္ ဥပေဒ တိုက္ပြဲသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တဦးတည္းကိုသာ ကိုယ္စားျပဳသည္ မဟုတ္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား အားလံုး ျဖတ္သန္း ရင္ဆိုင္ခဲ့ရသည့္ အထူးခံုရံုး တရားခြင္မ်ားႏွင့္ လြတ္လပ္မွ်တသည့္ တရားစီရင္ေရးအတြက္ ကိုယ္စားျပဳသည့္ ဥပေဒေရးရာ တိုက္ပြဲလည္း ျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံတကာက ေလးစားသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကဲ့သို႔ေသာ အထင္ကရ ပုဂၢိဳလ္ကုိပင္ ယခုလို ဥပေဒ ပိုင္းဆိုင္ရာ အၾကပ္အတည္းကို ရင္ဆိုင္ေနရသည္ ဆိုလွ်င္ သာမာန္ ရဟန္း၊ ေက်ာင္းသား၊ ျပည္သူေတြ ေရွ႕ေနျဖင့္ ခုခံေခ်ပျခင္း မျပဳႏိုင္သူမ်ား အေနျဖင့္ မည္ကဲ့သို႔ ရင္ဆိုင္ ေက်ာ္လႊားရမည္နည္း။ အာဏာပိုင္တို႔၏ စိတ္တိုင္းက် ျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းကို အံႀကိတ္ခံရုံမွတပါး အျခားနည္းလမ္း မရွိၿပီကိုလည္း အထင္အရွား ေတြ႔ရမည္ျဖစ္သည္။

တရားရံုး တရားသူႀကီး မ်ားကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လြတ္လပ္သည့္ တရားစီရင္ေရး ဆိုတာမရွိ၊ မွ်တသည့္ တရားခြင္သည္ ယေန႔ အေျခအေနတြင္ ရွင္သန္ႏိုင္ျခင္း မရွိေသး။ ေငြမ်ားတရားႏိုင္၊ ေသနတ္ေျပာင္း၀က အာဏာျဖင့္ တရားစီရင္ေရးကို လႊမ္းမိုးထားၿပီး၊ အေၾကာက္တရားျဖင့္ တရားစီရင္ေနရေၾကာင္းကို တတ္ႏိုင္သည့္ဖက္မွ တတပ္တအား ေဖၚထုတ္ ေပးေနသည္ဟုသာ မွတ္ယူရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။

0 comments:

Post a Comment